India in Second World War very useful info–unique–

Courtasy  mahendra thaker <mhthaker@gmail.com>..
very useful info–unique–
https://sites.google.com/site/mhthaker/

…………………………………………………………………..

India in Second World War – Part 1
India, officially the Indian Empire, declared war on Germany in September 1939. The Provinces of India (which included most of modern-day India and the present day Bangladesh, Pakistan and Myanmar), being imperial colonies of the United Kingdom, were by default a part of the Allies of World War II. Several Indian princely states provided large donations to the Allies to combat the threat of Nazism and Fascism (Wikipedia)

India First World War
Two crew members of a Sherman tank of the Scinde Horse, part of the Indian 31st Armoured Division in Iraq, March 1944

India First World War
Indian soldiers holding a Nazi flag which they had captured at Libyan Omar, December 1941

India First World War
An Indian infantry section of the 2nd Battalion, 7th Rajput Regiment about to go on patrol on the Arakan front, Burma 1943

India First World War
Indian troops move ammunition in very muddy conditions whilst on the road to Tamu in Burma

India First World War
The British commander and Indian crew of a Sherman tank of the 9th Royal Deccan Horse, 255th Indian Tank Brigade, encounter a newly liberated elephant on the road to Meiktila, Burma 1945

India in Second World War – Part 2

Private Begum Pasha Shah of the WAC (1) on duty in the Orderly Room of an RAF station in India, August 1943
Indian women labourers, engaged in airfield construction work, pass mechanics working on a Royal Air Force Consolidated Liberator bomber at a base in Bengal. 1944
Indian and RAF ground crew, 1943
Indian technicians assembling cannon-firing Hurricanes
Squadron Leader Karun Krishna Majumdar was awarded the Distinguished Flying Cross – the first to be awarded to an Indian Air Force officer – for the gallantry and leadership that he displayed while serving as the commanding officer of No 1 Squadron, Indian Air Force, during the retreat from Burma in 1942. He was subsequently awarded a Bar to the DFC in recognition of his courage and skill while serving as a tactical reconnaissance pilot with No 268 Squadron, Royal Air Force, during the liberation of France in 1944. Squadron Leader Majumdar was the only Indian Air Force officer to receive two DFCs during the Second World War

More on Wing Commander Karun Krishna Majumdar
Three of the four Engineer brothers who served in the Indian Air Force
A scout car crew of 6th Duke of Connaught’s Own Lancers, Indian Armoured Corps, chat with youngsters in San Felice, Italy, during the advance towards the River Sangro
A week before the German surrender in Italy, sappers of 136 Indian Railway Maintenance Company set about repairing some of the extensive damage in the railyards of Bologna, Italy

India in Second World War – Part 3
Indian in Second World War
Chief Officer Margaret L Cooper, Deputy Director of the Women’s Royal Indian Naval Service (WRINS), with Second Officer Kalyani Sen, WRINS at Rosyth during their two month study visit to Britain, 3rd June 1945

Indian in Second World War
Trainee mechanical engineers at work in the Royal Indian Navy’s shore establishment, HMIS TALWAR, near Bombay, 1941

Indian in Second World War
Crew of HMIS ‘Narbada’ with blistered gun barrels following the bombardment of Myebon, Hunters Bay, Burma

Indian in Second World War
Zavier Fernandez from Bombay was injured when the Russian convoy in which he was sailing was attacked. In hospital he underwent rehabilitation and in this photograph he was recovering the use of his fingers by working at strings on a frame

Indian in Second World War
Workers at an Indian railway workshop now employed in the construction of armoured vehicles, 1942

Indian in Second World War
Indian Air Force engineering officers under training at the Schools of Aeronautical Engineering, RAF Henlow, July 1943
Indian Army Soldiers During World War II Fighting The Axis Powers In Europe And Africa
Indian Army Soldiers During World War II Fighting The Axis Powers In Europe…
Soldiers from India, then a British Colony, volunteering to fight on the side of the Allied Powers to defeat the…

__._,_.___
Posted by: Deepak Punjabi <indigoblue2005@yahoo.com>

+++++++++++++++

Narendra Phanse <captnarendra@gmail.com>

To,Pragna Vyas,

…………………………….

કેપ્ટન નરેન્દ્રનો અભિપ્રાય.

દરેક સૈનિકના યુનિફોર્મની પાછળ એક માનવ હૃદય ધબકતું હોય છે. આલિયાની વાત હૃદયસ્પર્શી છે જ પણ એવી ઘણો વાતો અમે યુદ્ધ દરમિયાન અનુભવી અને મિલિટરીની નોકરી બાદ બ્રિટનમાં આવા અનુભવ આવ્યા.

આલિયાની વાતમાં બે વાતો સ્પષ્ટ થાય છે.

૧. પાકિસ્તાનમાં લશ્કરી શાસકો તથા ભુટ્ટો બાપ – દીકરીએ ભારત વિરુદ્ધ ત્યાંની પ્રજાના ઝહેનમાં જે વિષ ઘોળ્યું અને પોષ્યું તેની દૂરગામી અસર આલિયા જેવી શિક્ષિત યુવતીઓ અને યુવાનોમાં જોવા મળે છે. જો ભણેલી પ્રજામાં આ જાતની ભારત વિરોધી ભાવના અને દ્વેષપૂર્ણ પૂર્વગ્રહ હોય તો  મુંબઈમાં કત્લેઆમ કરનાર કસાબ તથા પંજાબના ઉદારમતવાદી ગવર્નર સલમાન તાસીર (જેમણે પાકિસ્તાનમાં ખ્રિસ્તી સમુદાય પર થતા હુમલાઓ સામે વિરોધ દર્શાવ્યો હતો) તેમને મારી નાખનાર તેમના જ અંગરક્ષક મુમતાઝ હુસેન કાદરીએ તેમની હત્યા કરી હતી તેવા અર્ધશિક્ષિત અને ધર્માંધ લોકોની વૃત્તિ કેવી હોય તેનો અણસાર આવી શકે છે.

૨. પાકિસ્તાનમાં ઉપલા મધ્યમ વર્ગ (upper middle class)માં તથા જેમને પ્રોગ્રેસિવ કહી શકાય તેવા બુદ્ધિમાન પ્રજાજનોમાં ભારત વિશે એક વિશિષ્ટ માન છે, જેનો ઘણી વાર યુ-ટ્યુબ તથા કરાંચીથી પ્રસિદ્ધ થતા અખબાર જેવા માધ્યમોમાં જોવા મળે છે. આવા પ્રજાજનોમાં કુતૂહલ અને ખુલ્લી માનસિકતા જોવા મળે છે, જે આલિયાને ભારત – નેપાળના યુવાનોમાં જોવા મળી અને તેમની માન્યતામાં ધરખમ ફેરફાર થયો.

૩. હવે મારા અંગત અનુભવો કહીશ.

 ૧૯૬૫ની લડાઈમાં અમે  પાકિસ્તાનના સિયાલકોટ જીલ્લાનું ગામ મસ્તપુર કબજે કર્યું. ભારતીય સેના વિજળી ગતિએ ત્યાં પહોંચશે એનો અંદાજ ન હોવાથી ત્યાંના સત્તાવાળાઓએ ગ્રામવાસીઓને ખબર કરી નહિ. જ્યારે અમે ત્યાં પહોંચ્યા, ગામના લોકો અર્ધી રસોઈ અને ભોજન છોડી નાસીને નજીકના શેરડીના ખેતરમાં સંતાઈ ગયા. રાબેતા મુજબની ગસ્તમાં આવા પચાસે’ક લોકો પકડાયા જેમાં અર્ધા ઉપરાંત સ્ત્રીઓ હતી. યુદ્ધ ક્ષેત્રમાં મને સોંપાયેલ જવાબદારીઓમાં એક આવા યુદ્ધબંદીઓની વ્યવસ્થા કરવાની હતી. સૌને મારી સામે રજુ કર્યા ત્યારે સ્ત્રીઓ અને યુવતિઓ થરથર ધ્રુજતી હતી. તેમની સરકારે કરેલા પ્રચારમાં “હિંદુઓ” (ભારતના બધા પ્રજાજનો – ભલે તે હિંદુ, મુસ્લિમ, શીખ, ખ્રિસ્તી કે અન્ય જાતિના હોય, સૌને તેઓ હિંદુ કહે છે)ને જંગલી અને કટ્ટર મુસ્લિમ વિરોધી છે એવી વાત ઠસાવવામાં આવી હતી. ભારતીય સંસ્કૃતિ અનુસાર મેં તેમને હૈયાધારણ આપી કે બધી સ્ત્રીઓ અમ ભારતીયો માટે મા અને બહેન સમાન છે. તેમનું રક્ષણ અમારી જવાબદારી છે. મારા વૃદ્ધ સાર્જન્ટ ઉમામહેશ્વરન્ તથા ચાર હથિયારબંધ સૈનિકો સાથે તેમને નિર્વાસિત અને પ્રિઝનર અૉફ વૉર કૅમ્પમાં મોકલી આપ્યા. જતાં પહેલાં તેમના મુખી, જે ગામની પ્રાથમિક શાળાના હેડમાસ્તર હતા તેમણે ભિંજાયેલી આંખથી કહ્યું, “ભારતી ફૌજ માટે અમારા મગજમાં જે વાત ઘોળવામાં આવી હતી તે કેટલી જુઠી છે તેનો અનુભવ આજે થયો.”

૧૦૭૧ના યુદ્ધ બાદ ભારતને શરણે આવેલા ૯૦૦૦૦થી વધુ પાકિસ્તાની સૈનિકોને જુદા જુદા કૅમ્પમાં રાખવામાં આવ્યા હતા. આવા એક કૅમ્પમાં અાપણા સેનાપતિ ફિલ્ડ માર્શલ માણેકશાૅ ગયા અને ત્યાંના પાકિસ્તાની સુબેદાર મેજરને પૂછ્યું કે તેમને નિયમિત રીતે હલાલ ભોજન મળે છે કે નહિ, સૂવા માટે ખાટલા, મચ્છરદાની અને કામળા આપવામાં આવ્યા છે કે નહિ. સુબેદાર મેજર હામાં જવાબ આપ્યા બાદ સૅમ બહાદુર પોતે તેમની બૅરૅકમાં ગયા અને જાતે જોયું. ત્યાંથી નીકળતાં પહેલાં સુબેદાર મેજરે કહ્યું, “આપ તો ભારતીય સેનાના સર્વોચ્ચ અફસર છો અને અમારી આવી નાની નાની સુવિધાઓ માટે ચોકસાઈ રાખૌ છો. અમારા તો મેજરનો હોદ્દો ધરાવનાર કંપની કમાંડર પણ કદી અમારી બૅરૅકમાં પગ નથી મૂકતા. હવે ખબર પડે છે ભારતીય સેના શા માટે હંમેશા વિજયી થાય છે.

આવી તો ઘણી વાતો જોઈ અને અનુભવી છે. તાજો પ્રસંગ કહેવો હોય તો ગયા વર્ષે અમે સ્પેનના બાર્સેલોના શહેરના પ્રવાસે ગયા હતા. ત્યાં ભારતીય ઉપખંડના ઘણા લોકો છે – ખાસ કરીને પાકિસ્તાનના. કૅપ્ટનને પંજાબી આવડે તેથી એક વ્યક્તિ સાથે પંજાબીમાં વાત કરી. માણસ ખુશ થઈ ગયો. વાત વાતમાં મેં પૂછ્યું, “તમે પંજાબના ક્યા ગામના રહેવાસી છો?” જવાબ મળ્યો, “જનાબ, પંજાબ પંજાબ હોંદા-એ, ચાહે વો ઇંડિયા દા હો યા પાકિસ્તાનદા. આખિરકાર તો અસિં સારે ઇક્કોઈ સરજમીનદે બાશિંદે હાઁ.”  (સાહેબ, પંજાબ પંજાબ છે. ભલે તે ભારતનો પ્રદેશ હોય કે પાકિસ્તાનનો. અંતે તો આપણે બધા એક જ ભુમિના રહેવાસી છીએ.)

બ્રિટનમાં સોશિયલ વર્કરનું કામ કરતી વખતે કૅપ્ટનના ક્લાયન્ટમાં ઘણા પાકિસ્તાની ભાઈબહેનો હતાં.  જ્યારે તે ડિપાર્ટમેન્ટ છોડવાનો વારો આવ્યો ત્યારે તેને મળવા આવેલી બે બહેનોએ તેમનાં બાળકોને કહ્યું, “મામુકો સલામ અૌર ખુદા હાફિઝ કહો. ઉનકે બહુત એહસાન હૈં હમ પર.”

જવાબ જરા લંબાઈ ગયો છે તો માફ કરશો.